Geen betere plek om deze gedachtestroom te ordenen dan op dit blog. Ze werd getriggerd door deze adembenemende quote van Steffie : "Wat we in wezen doen op ons pad van zelfontplooiing is van slachtoffer naar toeschouwer bewegen tot we (bewust) onze plek innemen als deelnemer aan het leven." - Quote uit beter in je eigen energieveld blijven
Ik laat deze simpele waarheid doorsijpelen en terwijl ik een vreemde poes uit de tuin wil jagen maar haar aai en daarna mijn gluten-, suiker- en lactosevrij ontbijt klaarmaak, zie ik stukjes van mijn afgelegde weg voor me. Ik bedenk me dat de gezondere richting kiezen qua voeding eigenlijk heel weinig verschilt van stoppen met roken.
Soms is hulp zoeken het beste wat je kunt doen. Zonder de pleisters en zonder de vakkennis en het begrip van mijn tabakoloog zou ik erg geleden hebben onder de ontwenningsverschijnselen, het zelfverwijt als ik toch zou "zondigen" om te ontsnappen aan de wurgende druk van binnenuit om het van de eerste keer perfect te doen en er vooral niemand mee "lastig te moeten vallen". Misschien was het me op mijn eentje met harde hand en ijzeren discipline ook gelukt en dan was ik misschien trots op mezelf geweest, maar nu ben ik mezelf nog steeds dankbaar dat ik me heb laten begeleiden zodat ik het proces in het juiste tempo en met de nodige mildheid kon aangaan, en een antwoord kon krijgen op al mijn vragen en twijfels. Hier kun je mijn rookstop verhaal helemaal lezen.
Want die kennis, die zachte zelfzorg en die zee van tijd zijn in mijn ervaring essentieel voor verandering. En over ons proces kunnen uitwisselen vind ik een heerlijke plus aan de Zinbrengers groep.
Post door Zinbrenger Eline
Reactie plaatsen
Reacties